Masego Soundsystem – Ons soundsystem is ons wapen

Bestand_000Masego betekent ‘gezegend’ in de Tswana taal en dat is precies de vibe die ik voel als ik de werkplaats binnen kom van Masego Soundsystem. Trots laten Matthijs den Hertog, Thierry Hoogendijk, Thomas van Krugten en Erik-Jan van de Wal hun werkplaats zien in een leegstaand basisschooltje in Rotterdam-Noord. Hier hebben ze twee jaar gewerkt aan hun soundsystem; een metershoge geluidsinstallatie speciaal gemaakt voor roots- en dubmuziek. Het ruikt er naar versgezaagd hout. Die geur mengt zich met de geur van afhaalchinees, want dit interviewmoment wordt aangegrepen om een goede maaltijd te nuttigen, want zeg nou zelf, de beste conversaties heb je toch echt tijdens het eten?

Erik-Jan is een lange man met een rossige baard. Hij neemt een hap babi pangang als hij begint te praten. ’We hebben ons een beetje vergist in dit project. We dachten dat doen we wel even, maar we zijn er nu al twee jaar mee bezig. Het is echt geen hobby meer te noemen.’

Bestand_000(2)‘Ik werkte als programmeur maar werd daar erg ongelukkig van en kreeg een burn-out. Toen heb ik de beslissing genomen om dit voor de rest van mijn leven te doen en heb mijn baan opgezegd. Ik ben al van jongs af aan met muziek bezig en heb bijvoorbeeld een tijdje een dubstep act gehad genaamd Kaizoku. Daar heb ik de Grote Prijs van Zuid-Holland van de Popunie (dat is nu de Sena Grote Prijs van Rotterdam, red.) mee gewonnen. Toch gaf die muziek me nog niet echt de voldoening die deze me geeft.’

‘Sinds ik heb getoerd met King Shiloh Soundsystem, het grootste soundsystem van Europa, weet ik het zeker. Daar heb ik vooral gesjouwd met spullen, gereden en helpen opbouwen, en dat was erg leerzaam. Het is een tijd waar ik met veel plezier naar terug kijk.’

‘De werkzaamheden aan onze eigen installatie, hebben we nu opgedeeld in fasen: Fase één is nu afkrijgen waar we mee bezig zijn. Fase twee ligt hier op de grond. Fase drie: alles verdubbelen zodat we stereo kunnen draaien.’

Bestand_000(3)Als ik vraag of we voor dit artikel even een mooie foto kunnen maken, bieden de jongens aan de installatie op te bouwen. De loodzware kisten met speakers worden opgestapeld. ‘Het is een vijfweg systeem met vier scoops. Daar gaat het om, dat is waar het om draait. Die dingen verplaatsen zoveel lucht dat je de muziek echt voelt in je lijf. Het totale vermogen is wel 10.000 Watt!’

‘Afgelopen editie stonden we voor het eerst op Metropolis, ook via Popunie Live. Nog niet met eigen speakers, maar het was fantastisch. Het was erg slecht weer, en we vroegen ons af of we moesten stoppen toen de tent weg woei. De naald skipte, maar mensen hielden de tent met zijn allen vast en iemand stak zijn duim omhoog van: ga door, ga door!’ De ogen van Erik-Jan spreken boekdelen. Het is duidelijk dat dit moment indruk maakte en inspirerend werkte voor de aankomende Metropolis.’

‘Onze muziek gaat over jezelf zijn, kunnen bewegen of springen zoals je zelf wilt. Helemaal opgaan in de muziek. Dat is spiritueel en meditatief. We zijn een echte do-it-yourself groep die van begin tot eind alles organiseert. We maken onze eigen flyers, organiseren feesten, doen zelf het transport. We zijn echt autonoom.’

‘We willen met onze muziek uitdragen dat je jezelf niet hoeft te gedragen volgens de opgelegde norm of het heersende beeld. Dit is een serieuze boodschap die we verkondigen. Voor ons is het soundsystem een wapen. Als je iets wilt uitroepen ga je je stem verheffen. Waarom dan niet met 10.000 Watt?’

Ik stap in de auto op weg naar huis en vraag me af hoeveel moed er nodig is om een goede baan als softwareprogrammeur op te geven en je soepele toetsenbordvingers te verruilen voor handen met eelt en wondjes. Erik-Jan durfde het en voelt zich bevrijd. Op Metropolis pompt hij zijn verhaal met zijn soundsystem over het festivalterrein. ‘Masego ke ao, Erik-Jan!’ Oftewel, ‘veel succes’, in het Tswana.

De soundsystem is als één van de vier Popunie Live acts te zien op Metropolis Festival tussen 13.30 en 20.00 uur. Hier volg je Masego Soundsystem op Facebook.

Rikke Korswagen

Rikke Korswagen (gitarist en oprichter van Half Way Station) is een productieve duizendpoot: recording engineer, producer, muzikant en schrijver.




 

Autumn Child

WordWordless Poem for Fionaless Poem For Fiona
cd-album
indiepop / singer/songwriter

 

Indiepopliefhebbers, spits uw ogen en lees verder. Want hier volgt een lofrede op het debuutalbum van Autumn Child, de band rond singer/songwriter Wannes Salomé. Het album herbergt de onbedwingbare neiging steeds weer op play te drukken, omdat bij iedere luisterbeurt de plaat in pracht en kracht toeneemt.

Je bent nog maar net bijgekomen van de sprankelende, instrumentale opener Bear, Tree, House of de vijfkoppige band slaat je om de oren met het wonderschone Let Go (windsong). Vanaf daar dringt dit verbluffend goede debuut diep tot je door.

Het zijn vooral de warme, melancholieke, haast weemoedige sferen en kleuren die bandleider Wannes Salomé aan het album meegeeft en die zelden op een compleet album voorkomen. Vergezeld door de veelzijdige muzikanten Guido Nederstigt, Lisa Lukaszczyk, David Gram en Erik Buschmann manoeuvreer je van de ene spannende song naar de andere.

Bijvoorbeeld op It Passed en Lump daagt Autumn Child de stilte uit met niet meer dan Wannes’ stem en een enkel instrument en op het absolute hoogtepunt, Wordless Poem, voel je de onmiskenbare kracht van het zwijgen.

De woorden zitten in de muziek en tijdens het luisteren ontstaat er als vanzelf een verhaal in je hoofd, dat diepgang kent en dat alle ruimte biedt aan de fantasie. Eén keer voert de band de vaart op (in het nummer Artemis) en hoewel ook daar de muzikale spanning prettig voelbaar is, klinkt het ook als een vreemde eend. Het haalt de absolute magie ietwat uit het album, dat op muzikaal gebied het beste is wat Rotterdam en omstreken dit jaar tot nu toe heeft voortgebracht. Wat een prachtig debuut.

Hans van der Maas